In memoriam Bert Pernet

Op maandagmorgen kreeg ik een bericht van Rob Merkelbach. ‘Bert is gisteren om 23.40 overleden’. Een klein bericht wat op ons een grote impact had en ook een soort van ontsteltenis. Vorige maand was hij immers nog op onze eindafsluiting waar we met veel plezier een biertje met elkaar gedronken hebben.

Natuurlijk wisten we dat zijn overlijden er aan zat te komen. Bert was al geruime tijd ziek. Hij was daar zelf naar ons toe heel nuchter over. ‘T is gebeurd’ zei hij in januari toen we bij hem waren in het ziekenhuis. Om daar vervolgens samen met ons met de nodige scherpe ‘Bert’ humor naar te kijken en om te lachen.

Als mens kon ik Bert enorm waarderen. Natuurlijk was hij scherp, kritisch en soms wat humoristisch cynisch. Hij triggerde je daar, op een leuke manier, bewust mee. Maar altijd kon je met hem in gesprek en hij waardeerde het als je tegen zijn kritiek inging. Van alle keren dat ik dingen aan hem vroeg om iets te doen voor de stichting deed hij het gewoon en met veel plezier. We konden echt van hem op aan.

Binnen onze landschapsstichting was Bert naast vrijwilliger ook onze hoffotograaf. Van alle bijeenkomsten maakte hij foto’s die we vervolgens gebruikten voor ons nieuws op de website. Hij hanteerde daar een bijzondere werkwijze voor. Hij nam gewoon heel veel foto’s en stuurde deze dan allemaal naar mij toe in een heel groot bestand. Ik vroeg weleens aan hem: ‘Kun je niet een selectie maken van wat jij de leukste vindt? Daar begon Bert niet aan. Ik weet niet precies waarom dat was. Een soort van optimale mix van vrije keuze en misschien geen zin om te bepalen wat goed was.

Naast het fotowerk was Bert, samen met Hans Wassenberg, onze veiligheidsadviseur. Een belangrijke rol binnen onze stichting omdat ons werk nu eenmaal wat risico met zich meebrengt. Bert vervulde deze rol met veel plezier en met een gepassioneerd oog voor de mogelijkheden en onmogelijkheden van onze vereniging om met veiligheid om te gaan. Samen bespraken we het beleidsplan wat hij opstelde en dit plan wordt nu gebruikt binnen onze stichting.

Bert laat voor onze stichting een stille en onthutsende leegte achter maar ook een warme plek in ons hart. We herinneren hem voor wat hij voor ons betekent heeft en daar gaat het volgens mij om. We wensen Janine, Lotte, Pim en Bo veel sterkte toe in deze dagen en we zullen er voor hun zijn.

Namens alle vrijwilligers van onze stichting,

Henk Veenhuysen
Voorzitter Stichting Landschapsbeheer Aa-dal